In dit artikel zijn we aangekomen bij deel drie van de serie ‘Blockchain in Cambodja. Eerder hebben we gezien hoe een gedecentraliseerd platform Serey meehelpt aan de ontwikkeling van dit land. Daarnaast is de supplychain van Blocrice aan bod gekomen: de hele rijstproductie wordt in samenwerking met Oxfam Novib efficiënter en goedkoper gemaakt door middel van blockchain. Maar er zijn meer voorbeelden van blockchains die ontwikkelingslanden kunnen helpen aan bijvoorbeeld economische groei.

Verlies van waarde

Hoe kan blockchain zorgen voor economische voorspoed in lokale gemeenschappen? Dat was de vraag die Slash Foundry zichzelf stelde toen ze begonnen aan een onderzoek. Hieruit volgde het volgende concept: door een valuta te maken die naar verloop van tijd waarde verliest, worden de gebruikers geforceerd om hiermee te gaan handelen (in plaats van het op te sparen). Doordat men met deze valuta ging kopen en verkopen ontstaat er langzaamaan een bloeiende economie waarin de werkeloosheid minder wordt. Vergeet even de multinationals en grote winkelcentra maar hou de lokale supermarkt in je achterhoofd. In het huidige ecosysteem blijft de 1000$ in de kassa van een supermarkt in waarde gelijk, terwijl de handel van een lokale boer naar verloop van tijd waarde verliest (doordat het verderft). Daardoor ligt de macht bij de koper met het geld in plaats van bij de verkoper. Dit moet in lokale gemeenschappen gaan veranderen door lokale valuta te creëren. Het klink misschien wel heel kort door de bocht. Om te kijken naar de mechanismen achter dit plan, duiken we in de geschiedenis. Dit idee staat trouwens dus haaks op de filosofie van Bitcoin.

Experiment van Wörgl

We gaan terug naar 1932 naar een kleine Oostenrijkse stad Wörgl genaamd. Hier werd succesvol geëxperimenteerd met een lokale valuta, in de vorm van een stempelkaart. Het idee achter dit experiment is gebaseerd op een ontwerp van Silvio Gesell. Hij was een econoom uit begin twintigste eeuw. Hij dacht na over een manier om de lokale economie te stimuleren en de werkloosheid af te laten nemen.

In Wörgl werden 40.000 schillings bij een lokale bank gebacked om hiermee hetzelfde aantal in ATS te maken (in de vorm van stempelkaarten). De inwoners van dit dorp kregen deze stempelkaarten vervolgens als ze bepaalde projecten/klusjes voltooiden. Omdat er elke maand een extra stempel nodig was (dat 1% van de achterliggende waarde kostte), wilde niemand deze stempelkaarten in bezit hebben. Daardoor gaf men het geld dat in bezit was (automatisch) snel uit en ontstond er zo werk voor anderen. Dit bleek een gigantisch succes te zijn. Op een gegeven moment is dit experiment gestopt, onder andere omdat het stempelen steeds meer tijd in beslag ging nemen.

Eigenschappen van de valuta

Nu is het tijd om de link te maken naar de huidige lokale economieën, en niet minder belangrijk: naar de blockchain en de cryptovaluta. Het experiment van Wörgl was succesvol omdat:

• het de hoeveelheid van het beschikbare geld groter maakte (minder schaarste, want er was geen reden om te sparen),
• het geld zichzelf stimuleerde om het uit te geven
• het een lokaal initiatief was (gericht op een dorp of gemeenschap)

De valuta wordt dus geen vervanging van de lokale munt, maar wordt aan de waarde van de grotere munt gekoppeld. Het is ook een complementaire munt, wat betekent dat het een aanvulling is op het huidige ecosysteem. De de transacties met deze valuta moeten gratis zijn, want dat betekent dat de lokale boer niet dubbelop de dupe is. Tot slot is het een non-speculatieve valuta en betaal je dus eigenlijk voor de kosten van ‘het in bezit hebben’ van die munt. Een soort van negatieve rente dus.

Lokale valuta in Cambodja

Tot slot maken we de link naar een ontwikkelingsland als Cambodja. Deze lokale munt wordt op dit moment ontwikkeld en geprogrammeerd. Maar gezien ERC-20 tokens illegaal zijn in dit land, is deze meest voor-de-hand liggende optie niet mogelijk. In een verdere zoektocht naar een geschikte blockchain, stuitte het ontwikkellaarsteam telkens op problemen rondom transactiekosten (gas) of consensus mechanismen die niet aansluiten bij de visie van het team.

Consensus mechanisme

Daarom is besloten om een eigen blockchain te ontwikkeling. Dit is een combinatie van IBFT (Istanbul Byzantine Fault Tolerant) met daarbovenop een laag van Proof of Authority (PoA). Hierdoor is het mogelijk om een public network zonder transactiekosten te maken. De PoA zorgt er daarnaast ook nog eens voor dat lokale autoriteiten de centrale macht is die deze lokale valuta uitbrengt.

De nodes in het PoA netwerk worden betaald door de deflatie die in het smart contract is geprogrammeerd. De 1% van de waardevermindering van de munt, is de beloning voor de deelnemers aan het netwerk. Verder is deze ontwikkelde blockchain een gossip netwerk. Dit betekent dat niet alle nodes in het netwerk hoeven te worden geactiveerd (vanuit de IBFT) om te corresponderen met de IBFT. Door middel van een mobiele app zullen de lokale Cambodjanen onderling handel kunnen gaan drijven.